Dag 8: Tampa Bay Ray - Boston Red Sox 5-3

Zaterdag 14 juli 2012

Na twee parkdagen doen we het vanmorgen wat rustiger aan. We ontbijten dit keer met o.a. donuts van
Krispy Kreme Doughnuts. Persoonlijk vind ik ze nog lekkerder dan die van de Dunkin Donuts. Ook drinken we weer ons dagelijkse bakkie Starbucks.
Er staat vanavond voor ons een honkbal wedstrijd op het programma.
We blijven daarom in de ochtend lekker bij de villa. Samen gaan we nog wel even wat boodschappen doen. We lunchen nog in de Villa en rijden rond 14:00 richting St. Petersburg.
De wedstrijd begint om 19:10. We weten dat er ook een mooi mall is namelijk de Tyrone Square Mall en willen daar een kijkje nemen en op het foodcourt iets eten.

Doordat er een ongeluk is gebeurd doen we er uiteindelijk 2 uur over om te komen.
De mall is behoorlijk groot en als we een Vans store tegenkomen lopen we maar weer eens naar binnen in de hoop dat we de schoenen vinden die we al even zoeken. Vorig jaar zijn we ook al eens voor een bepaald model op zoek geweest voor Jordy wat toen niet gelukt is dus we vragen ons af of het wel gaat lukken. Tot onze verbazing staan ze er en hebben ze ook nog de juiste maat. Voor Jordy hebben ze ook  het gevraagde model en Melvin ziet ook nog een paar leuke.








Bij de buren ziet Glenn Nikes naar zijn zin en zelf scoor ik ook nog een paar Nikes bij Champs.
Dit is ook de winkel die de officiele kleding van de Rays verkoopt. Melvin denkt er aan om een echt honkbal shirt te kopen maar doet het toch niet als hij de prijzen ziet namelijk $100,00.
Als hij bedenkt wanneer hij het aan doet is dat alleen met zijn eigen honkbal training en dat vindt hij toch te weinig. Zoals al gezegd eten we op het foodcourt en daarna gaan we richting het stadion.

Het inslaan voor de wedstrijd

Van vorig jaar weten we dat je de auto op bepaalde parkeer plaatsten kunt parkeren voor 5 a 10 dollar.
Hoe dichter bij het stadion hoe meer je betaalt.
Wij besluiten op een parkeerplaats te gaan staan waar je $10,00 betaalt en we lopen richting het stadion.
Je hoeft alleen maar met de stroom mensen mee te lopen en je bent er. Vorig jaar hebben we ook $10,00 betaald maar we stonden toen toch een stuk verder weg dus dat is een meevaller.

afspraken maken voor de wedstrijd

Mevr. Abecrombie

De kaartjes zijn weer zo gehaald, we hadden ze thuis gekocht via de Tampa Bay Rays site en konden ze op vertoon van de email en paspoort ophalen. We hoorden dat wij al het tweede gezin waren die uit Nederland komt. Benieuwd wie dat geweest zijn, misschien kom ik er nog wel achter maar momenteel loop ik nog steeds flink achter met het lezen van andere blogs. als we naar binnen lopen is het eerste wat we tegen komen een kraam van Novonordisk. De kenners weten wel waar dit van is maar voor degenen die het niet weten: dit is de grootste fabrikant ter wereld van insuline. We praten wat met de medewerkers en zij vertellen dat het hoofdkantoor vlak bij Nederland zit namelijk in Denemarken.

Aquarium Rays

Dat is ons wel bekend en we praten nog even verder. Waarom ze er nou precies stonden is mij niet duidelijk geworden. We lopen daarna nog een aardig stuk in het stadion rond en passeren diversen eettentjes en uiteraard ook de nodige merchandise.

Ingooien pitcher Rays

Lineup

We besluiten ongeveer een half uur voor de aanvang onze plaatsten op te zoeken. Er is tenslotte al genoeg te zien al was het alleen al het kijken naar mensen. Ook zien we het Aquarium waar de Rays (roggen) in zitten, we zijn inmiddels 3 x in het stadion geweest maar hebben nog niet 1x het Aquarium van dichtbij gezien. Dat moeten we volgende keer toch eens gaan bekijken.
We zien de Amerikanen bijna allemaal de tribune op komen met iets te eten en te drinken.
Eigenlijk lopen ze de hele wedstrijd heen en weer hiervoor wat wij niet begrijpen want je mist daardoor toch gedeeltes van de wedstrijd. Op de rij voor ons komt een stel zitten met een enorme bak chips en een stuk verderop worden er hotdogs gegeten.









De Wedstrijd begint weer als eerste met het volkslied. Daarna mag altijd iemand de eerste bal gooien, dit keer is het een dame met de achternaam Abecrombie. Het zal toch geen erfgenaam zijn?
Er zit in tegenstelling met vorig jaar niemand in de buurt die de wedstrijd aan het scoren is maar wel schrijft een mevrouw naast Maurice een heel verslag. Het scoren doe ik thuis ook altijd voor de wedstrijden van Glenn en Melvin. Er wordt voor elke slagman bijgehouden of en wat hij slaat en verder kan je hieruit opmaken hoe een bal bv. in het veld verwerkt wordt. Dit doe je van je eigen team maar ook van de tegenstander.












Elke plaats in het veld correspondeert met een nummer. Een Pitcher is bv 1, de catcher 2 enz. Zo krijg je een heel overzicht hoe het team maar ook hoe een speler gespeeld heeft. Hieruit wordt aan het eind bepaald wie de beste slagman van het seizoen is en wie de meest waardevolle speler. Wat wel grappig is om te vertellen is dat de vader van een teamgenoot van Glenn en Melvin een officiële scoorder is van het Nederlands team en daarvoor is mee geweest naar o.a. de olympische spelen in Athene. Helaas is honkbal nu geen olympische sport meer.








De wedstrijd gaat in het begin gelijk op, het eerste punt wordt in de derde inning gescoord door de Rays. Voordat we het in de gaten hebben zijn er 3 uur voorbij en hebben we ons prima vermaakt.
Nog een beetje uitleg wat betreft de afkortingen:








R staat voor runs scored, dat zijn de punten die gescoord zijn, H staat voor honkslagen (alleen tot 1ste honk). Niet iedereen komt thuis vandaar dat dit er meer zijn dan de punten die gescoord worden. E staat voor errors oftewel de fouten die gemaakt zijn en LOB staat voor left on base dus het aantal spelers wat nog op de honken stond toen de derde uit viel.








Je kunt je alleen al vermaken door naar de mensen te kijken. Wat ook grappig is, is dat jong en oud enthousiast is en uit zijn/haat dak kan gaan.
Tussen de inningen door wordt je vermaakt met allerlei filmpjes op het grote scherm. Er dansen regelmatig dames op de dugout.
Er worden ook mensen in het stadion in beeld gebracht die natuurlijk dan uitgebreid gaan zwaaien.
Tussen de zevende inning was de 7th inning stretch, altijd leuk want dan gaat het hele stadion staan om  te bewegen.
Het was weer een hele belevenis.
Wat betreft het vast zitten van de jongens in de Dragon Challens, Er kwam iemand met een soort stok die eerst de beugel open maakte daarna kwam er een trap waarmee ze naar beneden konden
klimmen. Het viel dus allemaal wel mee, ze hebben wel een minuut of 20 vast gezeten.
@Anita: nu even rust wat betreft de parken, die komen later weer.
@Marja: Ik denk ook dat het een schildpad was maar helemaal zeker ben ik er niet van.
@Kimmie: we hebben het inderdaad erg naar onze zin.
@Yvonne en Rob
: Ik ga er ook niet in hoor, niet zo zeer dat ik bang ben om vast te zitten maar meer dat ik in geen enkele 8 baan durf.
@2theUSA: Dat is inderdaad vakantie.
@Sonja: helemaal mee eens.
@Tiana: Zo is het maar net.
@Desiree: We horen inderdaad van alle kanten dat het in Nederland bar slecht is.
@Monique: Ik probeer mijn best te doen wat betreft de foto's :-)