Dag 17: Universal's Island of Adventure en lekker relaxen

Maandag 23 juli 2012

Het bezoeken van een park zorg altijd voor dilemma's. Ga je overdag of 's avonds en ga je dan vroeg of doe je het 's morgens rustig aan? Twee jaar geleden merkte wij dat na 18:00 de wachttijden toch echt een stuk minder waren. Gisteren waren we aanvankelijk van plan om in de avond te gaan maar de weersvoorspellingen waren niet goed en dit kwam ook echt uit. Alhoewel het meeviel na een felle bui.
Omdat voor vandaag weer werd voorspeld dat het in de avond zou regenen hebben we besloten om vroeg te gaan.

Vanmorgen hebben we voor het eerst  en als het aan ons ligt voor het laatst weer eens een wekker gezet. Op de dag van vertrek is het misschien ook verstandig want we moeten 11:00 de villa uit en het zal ons niet verbazen als de  werklui eerder voor de deur staat want er moet het een en ander vervangen worden in de villa.
Zoals elke ochtend ging Maurice weer op pad voor het brood en de koffie. Hij komt elke dag dezelfde dame tegen bij de drive thru van de Starbucks. Ze weet inmiddels wat hij elke dag besteld.









We lagen aardig op schema en reden om 08:30 de parkeergarage van Universal in.  Dit keer stonden we bij Cat in the Hat, iets verder dan de laatste keer. Ik heb als gewoonte dat ik altijd de rij fotografeer waar we de auto geparkeerd hebben. Meestal weten we het wel maar het kan wel eens handig zijn. Toen we bij de security kwamen beloofde dat al niet veel goeds want zo'n rij hadden we nog niet eerder deze vakantie gezien. Gelukkig kon je wel vrij snel doorlopen zonder tas, die hebben wij eigenlijk nooit bij ons deze vakantie.

Wij kozen ervoor om naar links te lopen bij de splitsing wat betekend dat we naar Island of Adventure liepen. Glenn en Melvin wilden graag nog een keer de achtbanen hier doen. Wij laten ze aan ons voorbij gaan. Als eerste liepen we naar de Hulk.
De wachttijd viel nog mee, ik denk omdat we de grote groepen met gekleurde tshirts net iets voor waren. Die verzamelden zich nog in grote getallen bij de ingang.
Uiteindelijk waren ze binnen een half uur weer terug. Het is een mooi gezicht om het Harry Potter kasteel al op de achtergrond te zien.










Ik heb willekeurig een aantal foto's gemaakt en later thuis bleek dat ik Glenn en Melvin op 1 van de foto's had staan. Ik heb de foto uitvergroot. Ze zitten op de derde rij rechts.
De volgende stop was Spiderman. Hier gingen we nog een keer met z'n vieren in.








Hier hebben we alweer 40 minuten moeten wachten voordat we erin zaten. Het blijft 1 van mijn favoriete attracties hier samen met Despicable Me. Ik moet toegeven dat ik E.T ook erg leuk vind maar die is niet echt spectaculair. Deze is het beste te vergelijken met droomvlucht in de Efteling.

Dragon Challenge 2010

Hierna zijn we doorgelopen naar Dragon Challenge. De laatste keer zaten Glenn en Melvin vast in deze attractie maar ze wilden toch nog een poging wagen. De wachttijd was 5 minuten dus we hebben afgesproken dat ze achterelkaar de rode en de blauwe rit zouden doen. Achteraf duurde het wel wat langen alles bij elkaar namelijk een half uur. Het is ook weer behoorlijk druk voor het butterbeer. Er wordt nu zelfs aan het eind van de rij de bestelling opgenomen. De wachttijd hiervoor is ook zeker een halfuur.Het blijft erg druk in The Wizzarding World of Harry Potter waardoor er genoeg te zien is dus de tijd vliegt om die we moeten wachten.
Wat wel opvalt is dat de rit veranderd is. In 2010 kwamen de rode en de blauwe baan rakelings langs elkaar heen in de lus boven de ingang. Dit gebeurd nu apart.
We kijken nog even wat de wachttijd bij The Forbidden Journey is: 75 minuten. Dat vinden Glenn en Melvin te lang en eerlijk gezegd denk ik dat ze niet echt stonden te springen om er in te gaan. Mij krijg je er in ieder geval nooit meer in hoe mooi het ook is gemaakt. Ik heb 3/4 van de rit met mijn ogen dicht gezeten. Dit jaar ben ik er weer ingetrapt om ook weer  te doen, die is me ook net iets te eng. waarom ik dat niet heb bij Spiderman en Despicable Me weet ik ook niet. Ik denk dat die minder op een achtbaan lijken.

Inmiddels werd het steeds drukker en warmer in het park en namen de groepen alleen maar toe en eerlijk gezegd hadden we het echt wel gehad met wachten en wachten dus we besloten op ons gemak richting de uitgang te lopen. niet nadat we ook nog uitgebreid hebben staan kijken hoe iedereen lekker nat werd in Dudley Do-Right's Ripsaw Falls.
We zien overigens op het laatste bord met wachttijden dat ze in korte tijd flink verder opgelopen zijn. Als we weer richting de auto lopen zien we dat er nog heel veel mensen het park in lopen. We vragen ons af wat dat met de wachttijden doet en of het park ook wel eens vol is.
Eenmaal weer bij de villa hebben we weer uitgebreid genoten van het zwembad totdat de lucht weer ging betrekken en het uiteindelijk weer flink ging regenen.
Dit keer duurde het langer. Uiteindelijk heeft het de hele avond wel geregend.
's Avonds zijn we weer gaan eten bij Texas Roadhouse. Het smaakte weer prima. Helaas ben ik vergeten foto's van het eten te maken. Kinderen blij want die worden wel eens moe van me als ik weer eens achter blijf omdat ik weer ergens een foto van maakt. Omdat we zo vol zaten van het eten hebben we vanavond het ijs overgeslagen.



@Rick en Mandy: Tegenwoordig met alle multimedia krijg je natuurlijk alles mee wat er in Nederland gebeurd en ook hoe het weer is. Waar is de tijd gebleven dat je echt een krantje van een dag oud moest kopen op op de hoogte te zijn. Gelukkig dat het nu weer wat beter is. Ik kan me wel voorstellen dat het de heimwee vergroot.
@Tiana: Ik zie elke keer weer andere dingen waarover ik mij verbaas.
@Sonja: Maar jullie nemen toch ook de moeite om te  reageren? Daarom vind ik het leuk om weer op jullie te reageren.
@Marja: Het wordt inderdaad steeds makkelijker met de kinderen. Het enige nadeel is nog dat ze ook weer niet overal zin in hebben als ze wel mee gaan.
@Yvonne en Rob: Het buitje vandaag was wat heftiger en langer maar we mogen nog steeds niet klagen over het weer. We hebben er tot nu toe weinig last van.
@Aggie: Helemaal rustig zijn we niet gebleven onder het wateroverlast maar hebben al snel tegen elkaar gezegd, we laten het niet onze vakantie verpesten. Gelukkig hebben we de laatste week nergens last van en genieten we weer volop. Leuk dat jullie ook in Webster zijn geweest, net even jullie foto's bekeken, grappig om het allemaal te herkennen. Jullie ook nog veel plezier.
Het lukt me haast niet andere blogs te lezen wat ik erg jammer vind, juist om tips op te doen of de herkenning als je er zelf ook geweest bent.